Pap en mam komen in Caracas
Door: Christiaan Brons
Blijf op de hoogte en volg Christiaan
26 Oktober 2012 | Venezuela, Caracas
Deze week ben ik gas halen. Dus reed ik samen met iemand in een pickup naar de plek ..... waar gas gehaald kon worden.
Onderweg kwamen we een vrachtwagen tegen met gastanks, de man waar ik mee meereed begon te schreeuwen ''hee kan ik wat gas van jullie krijgen''(In het Spaans). En ja hoor de vrachtwagen stopte. Na een kort gesprek kregen we 2 gas tanks, alleen hadden we er nog 2 nodig, dus reden we verder tot we bij de plaats waren waar het gasstation was. Bij deze plaats aan gekomen werd er eerst gepraat vanuit de auto. Er bleek geen gas te zijn dus stopte we.
Toen we geparkeerd waren, moest ik constant de auto in de gaten houden, want er werd daar veel gestolen. De plek zelf leek ook onguur.
Het grappige was dat mij altijd is verteld voorzichtig te zijn met gasflessen. Nou ik ben tot nieuwe inzichten gekomen. Deze mensen lieten gewoon de flessen vallen en soms zag je de flessen heen en weer slingeren in de achterbak van een auto. Vol verwondering stond ik te kijken wat er gebeurde.
Later op de dag ben ik weer ziek geworden van migraine. Maar de dag was prachtig ;p
In Venezuela moet ik eigelijk altijd uitkijken voor dieven, want er is veel misdaad. Ik mag mij camera niet uit het raam steken. Ik moet als ik met tassen loop, soms de tassen flink om mijn pols wikkelen, want anders kunnen de langsrijdende motorrijders de tassen zo uit je hand gissen.
Voor gitaarliefhebbers het volgende,
Ik heb nu gitaarlessen in Venezuela. De jonge gitaarleerraar vindt het mooi om in het Engels les te kunnen geven. Nu weet ik ook heel wat van majurschalen.). Mijn leraar is één van de jongeren van de kerk die op het Chanson , muziekonderwijs, zit. Hij gaat daar 1 keer in de week naar toe. Ze leren daar van alles. Nederigheid, aanbidding, bijbel uitleggen, verandwoord bijbelgebruik, leiderschap en muziek maken.
Bij de bijeenkomsten is het zo mooi, ook op deze zaterdag. Ik kwam binnen en ik voelde meteen Gods aanwezigheid. Ik wilde daarom niet te ver naar voren gaan. Want ik voelde zo overweldigend. Pas later ging ik verder naar voren (toen het zingen over was). De preek ging over Jesaja. Ik wist niet precies wat er in het Spaans gezegd werd, maar velen gingen op de knieën anderen huilden.
Ik was vol ontzag voor Gods werk hier. Zelfs de spreker zat op zijn knieën te bidden.
Later op zondag, in de avonddienst, waren er getuigenissen van de zendelingen die naar Cuba waren geweest.
God had hun zo gezegend. Zeer bijzonder, zowel predikanten als de jongeren in heet jeugdkamp warenerg blij met de uitgedeelde goederen. Zo kreeg iemand een nieuwe broek. Als je er maar één hebt moet je namelijk thuis blijven als deze wordt gewassen. Ook de sandalen pasten letterlijk goed, ze waren niet verkoopbaar en aangespoeld op Terschelling.
Deze week zijn mijn ouders Gezond en wel geland op Vrijdag 19 oktober om 3 uur ´s middags, jippie!
We hebben mijn ouders opgehaald en ze waren blij ons te zien. Op de reis van het vliegveld naar huis, regende het zo hard dat de snelweg en andere straten onderliepen. Het duurde 3 uur voordat we ook werkelijk thuis waren.
Onderweg kocht ik vanuit het autoraam wat bananenchips, toen betaalde ik aan de vriendelijke man 50 boliva. Hij liep meteen weg, maar toen begon de Venezuelaanse chaufeur hem toe te spreken en kreeg ik 30 boliva terug.
Mijn ouders konden gelijk zien aan de verkopers langs de weg en aan de luxe auto´s dat er ook veel rijken zijn in Venezuela, maar ook veel arme mensen. Kortom veel verschil.
Ik heb deze week veel elektrisch installatiewerk verricht, computers werkbaar gemaakt, Spaans geoefend en aan anderen Engels geleerd, vooral aan de jeugd.
De zendelingen zijn pas binnen gekomen, binnen kort zal ik wat van hun gebeurtenissen die ze hebben meegemaak erop op de site zetten.
Onderweg kwamen we een vrachtwagen tegen met gastanks, de man waar ik mee meereed begon te schreeuwen ''hee kan ik wat gas van jullie krijgen''(In het Spaans). En ja hoor de vrachtwagen stopte. Na een kort gesprek kregen we 2 gas tanks, alleen hadden we er nog 2 nodig, dus reden we verder tot we bij de plaats waren waar het gasstation was. Bij deze plaats aan gekomen werd er eerst gepraat vanuit de auto. Er bleek geen gas te zijn dus stopte we.
Toen we geparkeerd waren, moest ik constant de auto in de gaten houden, want er werd daar veel gestolen. De plek zelf leek ook onguur.
Het grappige was dat mij altijd is verteld voorzichtig te zijn met gasflessen. Nou ik ben tot nieuwe inzichten gekomen. Deze mensen lieten gewoon de flessen vallen en soms zag je de flessen heen en weer slingeren in de achterbak van een auto. Vol verwondering stond ik te kijken wat er gebeurde.
Later op de dag ben ik weer ziek geworden van migraine. Maar de dag was prachtig ;p
In Venezuela moet ik eigelijk altijd uitkijken voor dieven, want er is veel misdaad. Ik mag mij camera niet uit het raam steken. Ik moet als ik met tassen loop, soms de tassen flink om mijn pols wikkelen, want anders kunnen de langsrijdende motorrijders de tassen zo uit je hand gissen.
Voor gitaarliefhebbers het volgende,
Ik heb nu gitaarlessen in Venezuela. De jonge gitaarleerraar vindt het mooi om in het Engels les te kunnen geven. Nu weet ik ook heel wat van majurschalen.). Mijn leraar is één van de jongeren van de kerk die op het Chanson , muziekonderwijs, zit. Hij gaat daar 1 keer in de week naar toe. Ze leren daar van alles. Nederigheid, aanbidding, bijbel uitleggen, verandwoord bijbelgebruik, leiderschap en muziek maken.
Bij de bijeenkomsten is het zo mooi, ook op deze zaterdag. Ik kwam binnen en ik voelde meteen Gods aanwezigheid. Ik wilde daarom niet te ver naar voren gaan. Want ik voelde zo overweldigend. Pas later ging ik verder naar voren (toen het zingen over was). De preek ging over Jesaja. Ik wist niet precies wat er in het Spaans gezegd werd, maar velen gingen op de knieën anderen huilden.
Ik was vol ontzag voor Gods werk hier. Zelfs de spreker zat op zijn knieën te bidden.
Later op zondag, in de avonddienst, waren er getuigenissen van de zendelingen die naar Cuba waren geweest.
God had hun zo gezegend. Zeer bijzonder, zowel predikanten als de jongeren in heet jeugdkamp warenerg blij met de uitgedeelde goederen. Zo kreeg iemand een nieuwe broek. Als je er maar één hebt moet je namelijk thuis blijven als deze wordt gewassen. Ook de sandalen pasten letterlijk goed, ze waren niet verkoopbaar en aangespoeld op Terschelling.
Deze week zijn mijn ouders Gezond en wel geland op Vrijdag 19 oktober om 3 uur ´s middags, jippie!
We hebben mijn ouders opgehaald en ze waren blij ons te zien. Op de reis van het vliegveld naar huis, regende het zo hard dat de snelweg en andere straten onderliepen. Het duurde 3 uur voordat we ook werkelijk thuis waren.
Onderweg kocht ik vanuit het autoraam wat bananenchips, toen betaalde ik aan de vriendelijke man 50 boliva. Hij liep meteen weg, maar toen begon de Venezuelaanse chaufeur hem toe te spreken en kreeg ik 30 boliva terug.
Mijn ouders konden gelijk zien aan de verkopers langs de weg en aan de luxe auto´s dat er ook veel rijken zijn in Venezuela, maar ook veel arme mensen. Kortom veel verschil.
Ik heb deze week veel elektrisch installatiewerk verricht, computers werkbaar gemaakt, Spaans geoefend en aan anderen Engels geleerd, vooral aan de jeugd.
De zendelingen zijn pas binnen gekomen, binnen kort zal ik wat van hun gebeurtenissen die ze hebben meegemaak erop op de site zetten.
-
26 Oktober 2012 - 08:43
Elise:
Hè Christiaan, pa & ma,
Leuk weer wat van je te lezen. Je maakt veel nieuwe dingen mee!
Fijn dat pa & ma veilig zijn aangekomen. Doe ze de groeten! Pa heeft ook n kabeltje meegenomen, dus misschien kun je wat foto's plaatsen?
Liefs Willem, Elise en Isa -
27 Oktober 2012 - 03:12
Christiaan C.L Brons:
Heey Willem, Elise en Isa,
Dat zal ik doen.
Ik heb nu al wat foto's geplaatst.
En binnen kort komt er weer en verhaal.
Groeten,
Christiaan -
27 Oktober 2012 - 09:51
Lisanne:
Hey Christiaan!!
Ik heb al je verhalen weer even gelezen :)
Leuk om te lezen wat je daar allemaal doet!!
In Suriname hadden we ook bananenchips, heerlijk :)
Mooi dat je ouders veilig zijn aangekomen, doe ze de groeten!
Groetjes Lisanne -
27 Oktober 2012 - 19:24
Elise:
Hey Christiaan,
Kunnen we ook via face-time (i-pad), contact hebben? Ik moet hiervoor een email adres hebben,
Groetjes Elise -
30 Oktober 2012 - 00:32
Else:
Hey Chris,
Gaaf om te lezen wat je allemaal mee maakt. Ben benieuwd naar je nieuwe gitaar skils!
Veel succes komende tijd met het werk wat je daar doet en het engels les geven en het spaans leren. Hoe gaat 't met je spaans? muchas bendiciones para ti ;)
groetjes Else -
31 Oktober 2012 - 02:28
Christiaan C.L Brons:
Heey Lisanne!
Wat een eer dat je mijn verhalen 2 keer leest :p
Je vind ze dan wel leuk!
Als ik terug kom neem ik wel wat banane chips mee!
Ik heb de groeten gedaan aan mijn ouders, doe ook maar de groeten aan jou ouders!
Groeten, Christiaan
-
31 Oktober 2012 - 02:33
Christiaan C.L Brons:
Hallo Elise,
Je hebt mijn mail adres toch, wanneer wil je dan afspreken?
Face time is wel voor appelproducten, dat heb ik niet...
Je hebt toch ook msn, dat kan ook op je ipad.
Zegen liefs, Christiaan
-
01 November 2012 - 09:19
Johannes:
Hey ':D'ude,
In nederland is ook alles goed en wel. haha.
Maar mooie foto's vooral die spiderman was erg grappig.
Zou je misschien kunnen vertellen rond welke tijd je op MSN bent of in ieder geval online?
want dan kan daar wat op worden geanticipeerd. :)
Groeten,
Johannes -
02 November 2012 - 03:09
Christiaan C.L Brons:
Okee kerel,
Ik ben rond 18 uur 19 uur bij jullie online.
Als ik niet online ben, dan heb ik geen tijd heb.
Maar die tijd probeer ik online te zijn.
Ja dat wis je nog niet van mij he, dat ik spidermen ben:D
Daarom vlieg ik ook altijd van hot naar her.
Groeten, Christiaan
Groeten, Christiaan -
02 November 2012 - 03:09
Christiaan C.L Brons:
Okee kerel,
Ik ben rond 18 uur 19 uur bij jullie online.
Als ik niet online ben, dan heb ik geen tijd heb.
Maar die tijd probeer ik online te zijn.
Ja dat wis je nog niet van mij he, dat ik spidermen ben:D
Daarom vlieg ik ook altijd van hot naar her.
Groeten, Christiaan
Groeten, Christiaan -
02 November 2012 - 03:09
Christiaan C.L Brons:
Okee kerel,
Ik ben rond 18 uur 19 uur bij jullie online.
Als ik niet online ben, dan heb ik geen tijd heb.
Maar die tijd probeer ik online te zijn.
Ja dat wis je nog niet van mij he, dat ik spidermen ben:D
Daarom vlieg ik ook altijd van hot naar her.
Groeten, Christiaan
-
02 November 2012 - 08:34
HEy Christiaan:
Wat kan je leuk schrijven zeg, en maak je veel mee. Vast nog veel meer dan op te schrijven valt. Leuk dat pa enm ma er ook zijn voor je. Ik ben benieuwd naar je nieuwe avondturen!
Groetjes ook aan pa en ma
Rick, Djulius, Luna en Hannah -
04 November 2012 - 04:21
Christiaan C.L Brons:
Heey, Rick, Djulius, Luna en Hanna
Dankje voor jullie compliment;)
Hoe ist bij jullie?
Ik zal spoedig weer een nieuwe voor jullie typen.
Het was genieten dat pap en mam erwaren, ook was het soms vreemd om de woonkamer binnen te stappen en daar is mam :P.
Groeten, Christiaan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
